Yıllık Ücretli İzin Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik Yayınlandı

18 Ağustos 2017 tarihli Resmi Gazetede Türk iş yaşamı adına önemli olduğunu düşündüğümüz bir değişiklik yapılmıştır.  Bu değişikliğe göre Yıllık Ücretli izin Yönetmeliğinin altıncı maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan yıllık iznin en çok üçe bölünebileceğine ibaresi “bölümler halinde kullanabilir” olarak değiştirilmiştir.

Uzun zamandan beri yapılması beklenen bu değişiklik bu şekilde Yönetmelik hükmü olarak da artık yerini almıştır.  Bilindiği üzere uygulamada işçilerin ve çalışanların kullanmaları gereken yıllık izin miktarları en çok üçe bölünebiliyordu. Bu da bir tanesi en az 10 gün olmak üzere, 10+2+2 gün veya 10+3+1 veya 10+1+3 şeklinde formüle edilebiliyor ve ihtiyaç halinde personelden gelen birden fazla birer gün şeklinde izin taleplerini işverenler geri çevirmek zorunda kalıyor ya da yasaya uydurmak için çeşitli yollar arıyorlardı. Zaman zaman bir günlük izin kullanmak mecburiyeti hisseden personele, eğer daha evvel bir gün izin kullanmışsa, bu sebeple yeniden yıllık izin tahakkuk ettirilemiyordu. Zira aksi halde, böyle bir durumda, işçinin talebi ile bile olsa, yönetmeliğe aykırı olarak kullanılan izinler yönetmeliğe aykırılık teşkil ediyordu.

Gerçi daha evvel 2016 yılında yapılan yasa değişikliği ile 4857 sayılı İş Kanunun 56. Maddesinde yapılan değişiklikle;   “…53 üncü maddede öngörülen izin süreleri, tarafların anlaşması ile bir bölümü on günden aşağı olmamak üzere bölümler hâlinde kullanılabilir…” hükmü getirilmişti ancak bu yasa hükmüne rağmen, konuyla ilgili özel yönetmelik ile yasal düzenleme birbirinden çelişkili olduğundan uygulamada ciddi şekilde bir kafa karışıklığı mevcuttu.  Uygulamada yaşanan bu karışıklık, 18 Ağustos 2017 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan yıllık ücretli izin Yönetmeliğinde değişiklik yapılmasına dair yönetmelikte yapılan değişiklikle artık ortadan kaldırmıştır.

ALT İŞVEREN İŞÇİLERİNDEN, SÖZ KONUSU ALT İŞVEREN DEĞİŞTİĞİ HALDE AYNI İŞ YERİNDE ÇALIŞMAYA DEVAM EDENLERİN YILLIK ÜCRETLİ İZİN DÜZENLEMESİ;

Aynı yönetmelikte yapılan bir diğer önemli değişiklik de işletmede yer alan alt işveren işçilerinden, söz konusu alt işveren değiştiği halde aynı iş yerinde çalışmaya devam edenlerin yıllık ücretli izin hesaplanması ile ilgilidir.

Bilindiği üzere artık pek çok işyerinde, alt işveren olarak sıklıkla kullanılan güvenlik personelleri veya temizlik personeli gibi personeller daha evvel alt işveren olarak çalışmakta olan firmanın değişmesinden sonra yine şirket tarafından kendine duyulan güven dolayısıyla yeni işverene devredilerek kendileriyle çalışmaya devam edilmekteydi. Bu durumda bu işçilerin yıllık izin hesaplamalarında sorun olmakta ve yeni işveren tarafından yapılan bu işe alım sonrasında önceki dönem sıfırlanarak, yeni işveren nezdinde yeni bir hesaplama yapılmaktaydı.

Bahsi geçen yönetmelikte, bu tarz çalışanların mevcut kazanılmış yıllık izin alacaklarının nasıl hesaplanacağı da düzenlenmiştir.  Bu yeni düzenlemeye göre ;   “Alt işveren işçilerinden, alt işvereni değiştiği hâlde aynı işyerinde çalışmaya devam edenlerin yıllık ücretli izin süresi, aynı işyerinde çalıştıkları süreler dikkate alınarak hesaplanır. Asıl işveren, alt işveren tarafından çalıştırılan işçilerin hak kazandıkları yıllık ücretli izin sürelerinin kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmek ve ilgili yıl içinde kullanılmasını sağlamakla, alt işveren ise tutmak zorunda olduğu izin kayıt belgesinin bir örneğini asıl işverene vermekle yükümlüdür.”

Bu düzenlemeden de anlaşılacağı üzere işverenlerin çalışma ödevlerine,  alt işveren değişikliğinde çok dikkat etmeleri gereken önemli bir detay daha eklenmiştir.

Yayınlanan yönetmeliği aşağıda görebilirsiniz.

YÖNETMELİĞİN 6. MADDESİ DÜZENLEMEDEN SONRA AŞAĞIDAKİ ŞEKLİ ALMIŞTIR;

Yıllık Ücretli İznin Uygulanması

Madde 6 — Yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez.

Bu iznin 53 üncü maddede gösterilen süreler içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesi zorunludur.

Ancak, 53 üncü maddede öngörülen izin süreleri, tarafların anlaşması ile bir bölümü on günden aşağı olmamak üzere en çok üçe bölünebilir. bölümler halinde kullanılabilir.

İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve hastalık izinleri yıllık izne mahsup edilemez.

Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil günleri izin süresinden sayılmaz.

Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde bulunmaları ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam dört güne kadar ücretsiz yol izni vermek zorundadır.

İşveren tarafından iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde İş Kanununun 17 nci maddesinde belirtilen bildirim süresi ile 27 nci maddesi gereğince işçiye verilmesi zorunlu yeni iş arama izinleri, yıllık ücretli izin süreleri ile iç içe giremez.

İşveren, işyerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izinlerini gösterir izin kayıt belgesi tutmak zorundadır.

Alt işveren işçilerinden, alt işvereni değiştiği hâlde aynı işyerinde çalışmaya devam edenlerin yıllık ücretli izin süresi, aynı işyerinde çalıştıkları süreler dikkate alınarak hesaplanır. Asıl işveren, alt işveren tarafından çalıştırılan işçilerin hak kazandıkları yıllık ücretli izin sürelerinin kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmek ve ilgili yıl içinde kullanılmasını sağlamakla, alt işveren ise tutmak zorunda olduğu izin kayıt belgesinin bir örneğini asıl işverene vermekle yükümlüdür.